Acta Medicorum Polonorum R. 1/2011 - Anita Magowska (Redaktor Naczelny)
Cena regularna:
towar niedostępny

Opis
Autor: Anita Magowska (Redaktor Naczelny)
Wydawnictwo: Kontekst
Rok wydania: 2011
Ilość stron: 158
Format: 17 x 24 cm
Oprawa: broszura
Rocznik poświęcony biografistyce lekarskiej redagowany przez Katedrę i Zakład
Historii Nauk Medycznych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w
Poznaniu.
Pierwotny zamysł czasopisma „Acta Medicorum Polonorum” wynikał z aktualnej wciąż
potrzeby stałego opracowywania i publikowania biografii lekarzy polskich. Biografistyka
stanowi jednak bardzo szerokie pole literatury naukowej i literatury pięknej. Życie i
działalność lekarzy można utrwalać w obszernych studiach analitycznych, wpisujących ich
postaci w rozległy kontekst historyczny, a także w zwięzłych biogramach, które mimo
niewielkiej objętości, mogą okazać się cenną pomocą w pisaniu prac syntetycznych z zakresu
historii medycyny polskiej. Warto podkreślić wartość poznawczą i atrakcyjność czytelniczą
dzienników, listów, autobiografii i wspomnień lekarzy, przechowywanych w archiwach
państwowych, zbiorach specjalnych bibliotek oraz prywatnych kolekcjach. Jednostkowe
biografie rzucają bowiem ciekawe światło na wielką historię. To, co subiektywne i
niepowtarzalne, pozostaje zawsze elementem większej całości nie tylko w tym sensie, iż jest
od niej zależne, ale także z tego względu, iż samo na nią wpływa. Skupienie się na życiu
pojedynczych lekarzy może zatem przyczynić się do lepszego zrozumienia medycyny jako
świadomości zbiorowej, jako historycznie wykształconego systemu wiedzy i praktyk
konstruowanych społecznie. Jednostka jest w takim ujęciu nie tylko nieświadomym
nośnikiem społecznych znaczeń i wartości, lecz także ich świadomym twórcą.
Tematem dominującym w pierwszym numerze „Acta Medicorum Polonorum” są wojny
widziane z perspektywy lekarzy i wywierające, zwykle nieodwracalnie tragiczny, wpływ na
ich życie.
Każda z opisywanych w niniejszym numerze wojen była inna. I wojna światowa miała
charakter pozycyjny, stąd zapiski lekarza polowego armii niemieckiej, Władysława
Magowskiego, są wyciszone, niekiedy sprawiają wrażenie relacji z podróży. Podczas wojny
bolszewickiej prowadził on równie powściągliwy dziennik, dostarczający cennej wiedzy o
pociągu sanitarnym Uniwersytetu Poznańskiego, jaki w lipcu i sierpniu 1920 r. kursował w
okolicach walk toczonych z rosyjskim najeźdźcą, w ramach przyjętej przez Józefa
Piłsudskiego śmiałej koncepcji wojny zaczepno-obronnej.
Zupełnie inny charakter mają wojenne wspomnienia Stanisława Waliszewskiego, ale też i
najazd hitlerowski na Polskę we wrześniu 1939 r., oparty na doktrynie wojny błyskawicznej
(Blitzkrieg), miał wyjątkowo dramatyczny przebieg. Uczestnikami wojen byli też prawie
wszyscy lekarze opisani w niniejszym numerze. Aleksander Dubiski, Roman Konkiewicz,
Edward Lubicz-Niezabitowski, Stanisław Maeusel i Tadeusz Żuralski zostali przymusowo
wcieleni do armii pruskiej lub austriackiej i służyli jako lekarze polowi w I wojnie światowej.
Po jej zakończeniu dwaj pierwsi dołączyli do oddziałów powstańców wielkopolskich, za co
po wybuchu II wojny światowej zostali rozstrzelani przez Niemców. W kwietniu 1940 r.
Żuralski został zamordowany przez Rosjan w Katyniu. Lubicz-Niezabitowski poważnie
schorowany, zmarł w 1946 r. Dąbrowski w 1945 r. podjął obowiązki rektora Uniwersytetu
Poznańskiego, ale prześladowania komunistycznej policji politycznej skłoniły go do dymisji.
Dramatyczne losy jednostek sumują się w obraz trudnych doświadczeń pokoleniowych
lekarzy urodzonych w końcu XIX i na początku XX w.
Anita Magowska, Marcin Moskalewicz
Opinie o produkcie (0)
