Miłość nigdy nie ustaje... - ks. Aleksander Woźny

Ks. Prałat Aleksander Woźny (1910-1983) jest jedną z osób w poznańskiej Archidiecezji, wobec których toczy się postępowanie o uznanie świętości i wyniesienie na ołtarze. Był proboszczem parafii pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu. W ciągu swego życia kapłańskiego wygłosił wiele konferencji, rekolekcji i nauk stanowych, których mała część w tej książce znajduje swoje miejsce. Mogą one stać się pomocne dla tych wszystkich, którzy szukają wskazań jak żyć Ewangelią na co dzień.

Książka biograficzna poświęcona życiu ks. Aleksandra Woźnego, proboszcza parafii św. Jana Kantego w Poznaniu – kandydata na ołtarze. Publikacja zawiera ponad 100 zdjęć pozyskanych ze zbiorów prywatnych osób związanych z tą parafią w przeszłości i w dniu dzisiejszym.

Praca nagrodzona w konkursie prac doktorskich i magisterskich organizowanym corocznie przez Urząd Miasta Poznania - marzec 2012

Wydaje się, iż powstała pod kierunkiem ks. dra hab. Jacka Hadrysia rozprawa doktorska autorstwa ks. Wojciecha Muellera z zakresu teologii duchowości, przybliża ciekawą koncepcję „dziecięctwa duchowego” pozostawioną przez znanego i cenionego poznańskiego duszpasterza, a dziś Sługę Bożego, ks. Aleksandra Woźnego.

Album poświęcony uroczystości rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego księdza Aleksandra

Woźnego, proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu w latach 1945-1983.

W albumie – oprócz kilkudziesięciu kolorowych zdjęć – znalazły się m.in.: Instrukcja

Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o prowadzeniu dochodzenia diecezjalnego, słowo

wstępne ks. Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego o rozpoczęciu procesu na etapie

diecezjalnym, życiorys ks. Aleksandra Woźnego, omówienie procesu beatyfikacyjnego przez

ks. dra Wojciecha Muellera – postulatora procesu, prezentacja składu Trybunału procesu

beatyfikacyjnego z dokładnym omówieniem roli jakie pelnią: delegat biskupi, promotor

sprawiedliwości, notariusz i kursor oraz homilia ks. dra Wojciecha Muellera.

Czytając „Drogi” ks. Aleksandra Woźnego (...) spotykamy człowieka kroczącego dro-
gą świętości, otwartego na działanie łaski Bożej, współpracującego z tą łaską na drodze osobistego uświęcenia...

Nauki dla często komunikujących, wygłaszane w trzecie niedziele miesiąca przez księdza Aleksandra były ważnym „dopowiedzeniem” w jego pracy duszpasterskiej, wspaniałym owocem głębokich przemyśleń prawd ewangelicznych, jakim trzeba się podzielić,  świadectwem własnego życia wiarą na co dzień i pragnieniem przekazania poznanej, jedynej prawdziwej mądrości życiowej powierzonym wiernym. W książce znajdziemy rzeczowe wskazania jak realizować w codzienności najważniejsze przykazanie miłości Boga i bliźniego. Czystość serca, prostota, uszanowanie wolnej woli drugiego człowieka, zaufanie do ludzi i troska, by wszyscy żyli w pokoju, wyzbycie się obmowy, chęci sądzenia innych, zaprzestanie nadużycia władzy rządzenia – to tematy tych nauk.

Ks. Prałat Aleksander Woźny (1910-1983) jest jedną z osób w poznańskiej Archidiecezji, wobec których toczy się postępowanie o uznanie świętości i wyniesienie na ołtarze. Rozważania – część pierwsza zawiera trzy zbiory nauk głoszonych w Wielkim Poście w parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu, gdzie ks. Woźny był proboszczem.

Pokora była w nauczaniu ks. Aleksandra Woźnego tematem dominującym. Niemal we wszystkich corocznych rekolekcjach o życiu wewnętrznym głosił nauki o pokorze – albo w całości, albo przy omawianiu innych tematów w krótkich wzmiankach. Kaznodzieja mówi swe kazania także do siebie i one często „zdradzają” jego wnętrze. Możemy więc wnioskować, że nieustanne powracanie do tematu pokory wynikało z duchowej fascynacji tą cnotą ks. Woźnego i jest wyrazem jego nieustannej współpracy z łaską Bożą.

Człowiek nie byłby w stanie o własnych siłach przywrócić zburzonego grzechem porządku.

Wyzwolenie może przyjść tylko ze strony Boga. On sam, jako miłosierny Ojciec interweniuje

w ludzkie życie, jednakże nie reaguje na grzech wybuchem gniewu czy karą. Prowadzi

człowieka swoimi drogami, dając mu doświadczenie wolności, aby mógł zerwać z grzechem.

Bóg czeka i proponuje zmiłowanie, a gdy człowiek tylko uzna swój grzech i prosi o

przebaczenie, pierwszy się zniża do człowieka. Tam gdzie wzmaga się grzech tam jeszcze

bardziej rozlewa się łaska (por. Rz 5,20).

Autorem tej serii wydawniczej jest ks. dr Wojciech Mueller – postulator procesu

beatyfikacyjnego ks. Aleksandra Woźnego w Archidiecezji Poznańskiej.

W dzisiejszym świecie pewne myśli zawarte w Ewangelii wydają się „przestarzałe”. Ksiądz Aleksander Woźny, proboszcz parafii św. Jana Kantego w Poznaniu przez całe życie przypominał, że ewangeliczna Prawda jest nieprzemijająca. Wskazywał, przez 38 lat pasterzowania, jak w „trudnych” czasach, zmiennych warunkach życia, na różnych etapach rozwoju życia duchowego, dbać o rozwój duchowy. Głosił, że postęp nie zmienia Chrystusowych zasad. Powinniśmy je wszyscy poznawać lepiej i stosować w życiu. W tym celu w ciągu roku liturgicznego głosił wiele „dodatkowych” nauk dla tych, którzy chcieli lepiej poznać Ewangelię.

Życie duchowe jest nie tylko nakierowane na jakieś specjalne znaki, cuda, czy spełnianie szczególnych modlitw bądź postów. Nie chodzi w nim o „magiczne” działanie wody święconej, medalików czy sakramentów. Sednem tego życia jest Ewangelia o Jezusie Chrystusie oraz wielka i autentyczna przyjaźń z Nim. To w niej mam stawać się Bożym dzieckiem. Być zdumionym tym, co się odkrywa oraz sprawami, o których przed paru godzinami nie miało się pojęcia.

Ci, którzy podejmą trud ćwiczeń duchownych z pomocą zapisów „W szkole miłości” będą przemienieni i nie będą mogli żyć, jak dotychczas żyli. Nauki zawarte w tej książce będą w Boży sposób niepokoiły – ale co najważniejsze – rozpalą większą miłością do Boga i drugiego człowieka.

(…) dysertacja P. Nowaka posiada bardzo dużą wartość merytoryczną. Ukazuje w bardzo szerokim ujęciu duchowieństwo archidiecezji poznańskiej w okresie dwudziestolecia Polski Odrodzonej. Dzięki temu studium można poznać, jaka była ta społeczność kapłańska w wielu aspektach i jak wielkim dynamizmem wykazywała się w swojej działalności zarówno duszpasterskiej, jak i społecznej. Z pewnością recenzowana tutaj praca wejdzie do zespołu cenionych opracowań dotyczących Kościoła w Polsce okresu międzywojennego, a z drugiej strony zyska należne miejsce wśród znaczniejszych opracowań dotyczących dziejów archidiecezji poznańskiej.