Książki o Poznaniu i Wielkopolsce

Cmentarz, do którego trudno dojechać, bo zawalił się most do niego prowadzący. Park, przez który codziennie idzie się na skróty po zakupy, nie wiedząc, że kiedyś teren ten znajdował się za bramami miasta. Podwórko, odgrodzone od świata zamkniętą ażurową bramą, przez którą przechodnie mogą zobaczyć macewy. Cmentarze wojenne, na których spoczywają obok siebie dawni wrogowie. Wszystkie te przestrzenie - będące zarazem świadectwem pamięci, jak i niepamięci - stały się przedmiotem interdyscyplinarnych badań przeprowadzonych przez Autorki. W ich efekcie powstała książka - rodzaj przewodnika po mieście, które przez wieki budowali wspólnie katolicy, protestanci i Żydzi. O czym sami poznaniacy zdają się nie pamiętać?

Fascynująca, napisana ze znawstwem opowieść o Poznaniu i Wielkopolsce w czasach „najdłuższej wojny nowoczesnej Europy”, o ludziach, którzy te czasy kształtowali, o ich pasji, którą była troska o polskość, a przede wszystkim o ich największym marzeniu: niepodległości. To właśnie to marzenie wybija się we wszystkich ich działaniach – nie tylko (i wcale nie przede wszystkim) politycznych, lecz także ekonomicznych, edukacyjnych, społecznych.  

Kolejna monografia pułku z uwzględnieniem jego szlaku bojowego w okresie kampanii wrześniowej. 

Obszerne dzieło K. Drozdowskiego i P. Jerzykowskiego po raz pierwszy ukazuje w pełnej krasie historię 16 Pułk Ułanów Wielkopolskich. Jest to pierwsza monografia prezentująca całą historię jednostki.

Tom poświęcony przełomowym wydarzeniom roku 1918, dla uczczenia stulecia polskiej niepodległości i rocznicy wybuchu zwycięskiego powstania wielkopolskiego. Jego pierwsza część przybliża listopadowe wydarzenia związane z falą niemieckiej rewolucji, która otworzyła drogę grudniowemu zrywowi Wielkopolan. Teksty zebrane w drugiej części „Kroniki” omawiają zaangażowanie Polaków – ludzi i rozmaitych struktur – reprezentujących różne wyobrażenia i postawy służące ostatecznie polskiemu zwycięstwu. Część ostatnia rozlicza się z tym, co po powstaniu pozostało, i w jaki sposób była i jest pielęgnowana pamięć o nim.

Publikacja jest wyrazem pamięci kulturowej o trwaniu lokalnych wspólnot. Twórcy książki zadbali o to, by zaprezentować nie tylko kulturę i dziedzictwo Bambrów, którzy od trzystu lat współtworzą społeczność Poznania, ale i innych grup posiadających podobne doświadczenie migracji: Wilamowian, Kosznajdrów i Olendrów. Mimo że książka ma charakter naukowy, napisana została w sposób przystępny i bez wątpienia zainteresuje szeroki krąg odbiorców, zarówno zafascynowanych historią Bambrów i Poznania, jak i zajmujących się tematyką mniejszości, tożsamości czy migracji.

Bogato ilustrowana publikacja albumowa prezentująca rodziny bamberskie przybyłe do Poznania w XVIII wieku, ich losy oraz role w dziejach miasta. Poznańscy Bambrzy porwą Czytelnika w sentymentalną podróż, pokazując rodzinne tradycje, opowiadając o historii oraz smutkach i radościach dnia codziennego.

Gdy dziadek postanowi napisać książkę, nie wiadomo, czego można się spodziewać. A książka powstała na podstawie wspomnień jego ojca - czyli pradziadka - i dotyczy zdarzeń sprzed stu lat, gdy ów pradziadek był małym Kaziem. W ten sposób pewna poznańska rodzina pozna dwa tygodnie z życia swoich przodków w czasie, gdy w Poznaniu wybuchło powstanie wielkopolskie, które umożliwiło przyłączenie terenów Wielkopolski do niepodległej Polski.

O modzie mówi się, że jest zmienna, o elegancji zaś - że ponadczasowa. Choć moda bywa ulotna, dziewiętnastowieczni Poznaniacy chętnie za nią podążali, a ich garderoby niewiele różniły się od tych eksponowanych w Paryżu, Wiedniu czy niedalekim Berlinie.

W co zatem ubierały się poznańskie elegantki od początku XIX wieku do wybuchu Wielkiej Wojny? Jak nosili się wytworni mężczyźni? I czy w XIX wieku istniała moda dziecięca? Autorki niniejszej książki przybliżają nie tylko kwestie ówczesnej mody. Opowiadają także o tym, jak powstawała odzież, kto trudnił się krawiectwem, skąd czerpano pomysły i w końcu - gdzie w Poznaniu można było zadać szyku. Niewątpliwą zaletą publikacji jest zebrana w niej bogata ikonografia: XIX-wieczne ryciny, fotografie, wycinki prasowe, reklamy i anonse.

W niniejszym numerze „Acta Medicorum Polonorum” dominują materiały źródłowe, wśród których na uwagę zasługuje przełożona z łaciny na polski przez Radosława Piętkę i Magdalenę Szymańską-Piętkę dysertacja Karola Marcinkowskiego (1800-1846).

Ilustrowana archiwalnymi fotografiami i dokumentami opowieść o tytułowym Rogerze i o wybranych członkach rodziny Ziołeckich, Sławskich i Czaplów. Unikatowa wędrówka w czasie obejmująca 150 lat, podczas których poznajemy ich w domowych wnętrzach, gabinetach, europejskich kurortach i atelier fotografów. Książka zainteresować może miłośników „dawnych dobrych czasów”, szukających informacji o przedstawicielach poznańskich i wielkopolskich rodzin, tych zasłużonych i tych mniej znanych.

To szczera, zabawna i niekonwencjonalna opowieść o roku spędzonym w Polsce.

Bogato ilustrowana książka Atlas legend Pawła Zycha, autora popularnych Bestiariuszy słowiańskich, rozpoczyna nowy cykl poświęcony polskim podaniom.

Podzielona na pięć części, przedstawia barwne historie z województw: śląskiego, opolskiego, dolnośląskiego, lubuskiego i wielkopolskiego. Autor nie tylko przytacza opowieści z poszczególnych miast i wiosek, lecz przenosi je także na mapy, odwzorowując opisywane postaci, miejskie uliczki i zabytki architektoniczne. Dzięki lekturze można się między innymi dowiedzieć, w którym mieście grasował afrozbójnik, skąd się wzięła nazwa Ząbkowice, gdzie kąsał prawampir, czym zaowocowało spotkanie Władysława Łokietka z drwalami w Puszczy Noteckiej oraz którędy przechodzi wrocławska upiorna procesja.

To wspaniała pozycja, która w zabawny i przystępny sposób pozwoli starszym i młodszym czytelnikom na lepsze poznanie polskich miejscowości i legend.

Z kręgu zainteresowań Poznaniem wywodzi się też niniejsza książka, opowiadająca o dziejach grupy etnicznej zwanej Bambrami, sprowadzonej w XVIII w. Z okolic Bambergu (Bawaria) do wsi (obecnie dzielnic miejskich) należących do Poznania. Książka ukazała się po raz pierwszy w 1975 r., drugie wydanie zmienione w 1995 r. W 1994 r. opublikowano ją w Niemczech. Jej obecne wydanie autorka ponownie uzupełniła nowymi materiałami uzyskanymi dzięki prowadzonym badaniom. W 1993 r. założyła Koło Bambrów Poznańskich, którego była honorową przewodniczącą. Po rozwiązaniu Koła, w 1996 r. powstało Towarzystwo Bambrów Poznańskich, którego była prezesem.

W książce zaprezentowano 102 murowane kościoły barokowe znajdujące się na terenie województwa wielkopolskiego. Pięknie wydana publikacja, kilkaset profesjonalnych fotografii, zwięzłe i rzeczowe opisy w języku polskim i angielskim.

Bezduszni to zapadająca w pamięć opowieść o zagładzie pacjentów szpitali psychiatrycznych i mieszkańców domów opieki w okupowanej Polsce. Na przykładzie trzech miejsc – dziecięcej kliniki psychiatrycznej w Lublińcu, szpitala psychiatrycznego dla dorosłych w Gostyninie i domu opieki w Śremie – autorka opisuje wszystkie grupy ofiar: dzieci, dorosłych i najstarszych, chorych neurologicznie, psychicznie, niepełnosprawnych i niesamodzielnych.

Odkrywa przy tym nieznane dokumenty, ustala wstrząsające szczegóły, znajduje naocznych świadków i bliskich zabitych – wszystko, by przywrócić pamięć o zagładzie, która została pominięta w powojennych rachunkach krzywd.

Intrygująca powieść kryminalna, której akcja rozpoczyna się w Poznaniu w pewne ciepłe lipcowe popołudnie 1908 roku. Lokatorzy kamienicy na poznańskiej Wildzie ustawiają się do pamiątkowego zdjęcia, nic nie zapowiada nadchodzącej tragedii...

Tom poświęcony fenomenowi blokowisk. Pierwsza część zawiera solidne, naukowe refleksje m.in. na temat genezy i historii powstawania poznańskich osiedli, opisy koncepcji przestrzennych, artykuły o sposobach budowy i technologicznych rozwiązaniach. Bloki dla wielu z nas kojarzą się z pierwszym mieszkaniem, miejscem dzieciństwa, dorastania, życia rodzinnego – w publikacji nie mogło więc zabraknąć wspomnień mieszkańców i ich subiektywnego spojrzenia na toczące się na osiedlach życie codzienne. Ważne miejsce w tej „Kronice” zajmują też artykuły traktujące przestrzeń blokowisk jako pole do działalności kulturalnej czy omawiające sposoby aktywizacji mieszkańców, ich pasje i literacką twórczość.