I wojna światowa

11 milionów koniowatych, 100 tysięcy psów, 200 tysięcy gołębi – to szacunkowa liczba zwierząt, które w czasie pierwszej wojny światowej służyły w szeregach walczących armii. Wojna z lat 1914–1918 była pierwszym konfliktem zbrojnym, w którym zwierzęta na tak wielką skalę zaciągano do wojska, ażeby służyły człowiekowi: nosząc, ciągnąc, pilnując, chroniąc, informując… Książka Érica Barataya, autora Zwierzęcego punktu widzenia, przywraca nam pamięć o tych „czworonożnych żołnierzach” i o wszystkich zwierzętach, które doświadczyły wojny; zachęca nas do przyjęcia ich punktu widzenia, abyśmy mogli lepiej odtworzyć ich doświadczenia, działania, emocje, ich współpracę lub opór, ich cierpienia i losy. Nie tylko po to, ażeby lepiej zrozumieć postawy i odczucia żołnierzy. Baratay przedstawia skrupulatnie i rzeczowo całą drogę, którą przeszły zwierzęta z okopów, począwszy od przymusowego werbunku do armii, aż po zakończenie działań wojennych. Oto napisana na nowo historia pierwszej wojny światowej.

Relacja z heroicznych zmagań polskich mieszkańców Lwowa, głównie młodzieży (Orląt lwowskich), z przeważającymi siłami zbrojnymi Ukraińskiej Republiki Ludowej w listopadzie 1918 r. Autor, w tym czasie komendant obrony miasta, starał się przedstawić te wydarzenia w możliwie obiektywny sposób, nie nadając wspomnieniom formy pamiętnika. Bohaterem książki są więc biorący udział w walkach zwyczajni żołnierze, w dużej części mieszkańcy Lwowa, którzy niejednokrotnie po raz pierwszy w życiu trzymali karabin w ręku, a po kilkugodzinnym przeszkoleniu byli kierowani do obsadzenia zagrożonych odcinków miejskiego frontu.