Etnografia i kultura

Książka opatrzona jest dwustronicowym wstępem napisanym przez autora. Tom pierwszy zawiera 383 strony. Tom drugi to tylko 192 strony, ponieważ śmierć autora zatrzymała pracę przy encyklopedii na literze "L". Oba tomy wydane są w jednym woluminie.

Praca ta jest alfabetycznym spisem licznych i wspaniałych przykładów budownictwa drewnianego w dawnej Polsce " na jej kartach prezentowane są obiekty z Podlasia, Mazowsza, Litwy, Żmudzi, z pogranicza Podola i Wołoszczyzny, z Galicji, z Czerwonej Rusi, Poznańskiego, Grodzieńszczyzny i innych regionów. Autor opisuje także nieistniejące już obiekty z terenów Litwy, Podlasia, Mazowsza, Lubelszczyzny, Ukrainy, Żmudzi, Ziemi Sandomierskiej, Opatowskiej, Radomskiej itd.

Z. Gloger przedstawia w swojej książce dawne cerkwie drewniane, stare domy, chaty, dwory szlacheckie, pałace, stare pomniki przyrody, dzwonnice, kościoły, lamusy, krzesła, krzyże, kufry etc. Łącznie księga zawiera około 550 zdjęć, rysunków i rycin (m.in. świetne rysunki Z. Glogera oraz ryciny wg Jana Matejki).
Jest to praca o wyjątkowej wartości naukowej (etnograficznej i historycznej) z uwagi na fakt, iż większość prezentowanych obiektów nie przetrwała do naszych czasów.

Wyobraźmy sobie, że – przeniesieni w czasie wstecz o osiemdziesiąt lat – idziemy niespiesznym spacerem drogą z Oliwy do Jelitkowa. Nie poznalibyśmy tego miejsca. Ulica Pomorska, przy której stoją dziś wielopiętrowe bloki, była wtedy zwykłą wiejską drogą...

Drugi album serii poświęciliśmy właśnie tej małej miejscowości, która z końcem XIX w. zrobiła relatywnie dużą karierę jako nadbałtyckie kąpielisko. Pod względem towarzyskiego prestiżu Jelitkowo oczywiście pozostawało w cieniu Sopotu, jednak miejsce to zawsze miało swoich oddanych, wręcz fanatycznych zwolenników. Dla nich jelitkowski zakątek jest jedyny i niepowtarzalny. Przekonaniem tym chcielibyśmy zarazić oglądaczy i czytelników albumu. 

Witkiewicz jest ważny dla polskiego romantyzmu, pozytywizmu i Młodej Polski. Jest ważną postacią dla historii literatury, sztuki czy etnografii, krajoznawstwa, dla polskiej kultury. Świadectwem tego wszystkiego są jego "malarskie" opisy Tatr (cenione przez wszystkich tych, którzy zajmowali się tematem gór w literaturze) oraz ludoznawcze opisy górali (pomimo tego, a może też dzięki temu, że zostali oni przez autora zmitologizowani) zawarte w pracy Na przełęczy. Jej niezwykłą "ozdobą" jest ponad 130 drzeworytów Witkiewicza. 
To jest po prostu piękna książka, warta ponownego wydania.

Tłumaczenie XIX-wiecznego dzieła, która jest jednym z pierwszych opracowań dotyczących polskiego stroju ludowego, zawierające liczne opisy i kolorowe ilustracje, ryciny prezentujące stroje danego regionu oraz krótkie charakterystyki etnograficzne regionów. Jest to wartościowa pozycja dla wszystkich zainteresowanych etnografią, historią kultury i sztuki polskiej, zmianami, jakie zachodziły w strojach narodowych na przestrzeni lat, a także symboliką kolorów używanych w strojach. Wydany w języku starofrancuskim oryginał był inspiracją dla ówczesnego czytelnika i przybliżał ludową kulturę polską.