Albumy

Fotografie Marka Sochy wyróżnia piękno krajobrazów Biebrzy i światło, które potrafił pokazać w mistrzowski sposób. Światło nad Biebrzą jest wyjątkowe. Czy to za sprawą tła, nasyconego zielonością traw, czy to przez białe mgły i bagniste opary, a może przez błyski kwiatostanów lub kurz z pól i polnych dróg.

Znajdziemy w albumie zdjęcia wykonane o świcie i o zmierzchu, w słoneczną i pochmurną pogodę, podczas wszystkich pór roku. Dzięki fotografiom Marka Sochy możemy zanurzyć się w doliny zasnute mgłami, towarzyszyć mu w miejscach, które wybrał i upodobał jako niepowtarzalny artysta biebrzańskiej przyrody.

Na zdjęciach Marka Sochy każdy znajdzie coś sobie bliskiego – liryzm zachodów słońca, tajemniczość zmierzchu, spokój wielkich przestrzeni, żywiołowość ptaków, dostojeństwo żurawi, a nade wszystko spokój nie niepokojonej przez człowieka przyrody.

Ten album, te zdjęcia są zwyczajnie piękne. To piękno jest w sóweczkach, jarząbkach, rysiu, żubrach, przylaszczkach, w omszałych pniach, w wilgoci olsów ale też w suchych zabitych przez kornika świerkach, w tym wszystkim, co składa się na Puszczę Białowieską. Widać, że to dzieło kogoś kto puszczę kocha, bo poza mistrzostwem fotografii jest w tym serce i miłość do tego ostatniego prawdziwego lasu jaki nam pozostał.

Książka ta jest swoistym przewodnikiem po ulubionych podlaskich ścieżkach Wiktora Wołkowa, wybitnego fotografika przyrody, od jeziora Wigry i urokliwych, surowych krajobrazów Wigierskiego Parku Narodowego, poprzez malownicze rozlewiska Biebrzy i Narwi, Puszczę Knyszyńską, Puszczę Białowieską, rzekę Bug i na okolicach Supraśla kończąc.

To reporterska opowieść o bliskich artyście miejscach, które za nim tęsknią, o wybitnym fotografiku i jego patrzeniu na świat, o jego spotkaniach z ludźmi i przyrodą. To opowieść ilustrowana znakomitymi, niepowtarzalnymi fotografiami Wiktora Wołkowa, przywiezionymi z zakątków północno-wschodniej Polski, którym poświęcił 50 lat...

Do książki dołączone są trzy reprodukcje fotografii Wiktora Wołkowa.

Książka ta opowiada o cerkwiach prawosławnych, wybudowanych w Polsce pod panowaniem Romanowów i ich dalszym losie w niepodległej Polsce. Większości opisywanych tu świątyń już nie ma (zostały zburzone, bowiem były postrzegane jako symbol "ruskiego" panowania w Polsce), niektóre przebudowano na kościoły, pozbawiając je wschodniego wyglądu (kopuł, wież, elementów wystroju), a tylko nielicznym udało się przetrwać jako świątynie prawosławne. Książka ta to bezcenne źródło wiedzy na temat architektury prawosławnej w Polsce.

Podlasie to kraina stanowiąca niegdyś niewielki fragment Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jego głównym, niejako stołecznym miastem był wówczas Drohiczyn leżący nad Bugiem. A Bug stanowi dzisiaj granicę między Podlasiem północnym, zaczynającym się gdzieś pod Augustowem i wchodzącym w całości w skład województwa podlaskiego, a Podlasiem południowym, będącym częścią województwa lubelskiego i mazowieckiego, kończącym się w okolicach Parczewa. Na obszarze tym zachowało się wiele obiektów zabytkowych, wśród których wyróżniają się budowle pałacowe, należące niegdyś do znakomitych rodów. Na terenie Podlasia północnego będą to rezydencje Branickich, Ossolińskich, Lubomirskich, Starzeńskich oraz miejskie pałace fabrykantów. W obrębie Podlasia południowego zostały zbudowane dla Radziwiłłów, Sapiehów, Kiszków, Ogińskich czy Krasińskich. Niektórzy z właścicieli pałacowych siedzib nie byli zbyt majętni, ale wyróżniali się wielkim patriotyzmem, uczestnicząc w insurekcji kościuszkowskiej, powstaniach – listopadowym, styczniowym i warszawskim. Wiele z ich rezydencji zostało bezpowrotnie zniszczonych podczas wojen przetaczających się przez polskie ziemie, ale te, które się zachowały, zostały przedstawione w tej książce i stanowią wspaniałą opowieść o historii tych ziem.  

Dwory i pałace Polski północno-wschodniej Katarzyny i Jerzego Samusików, to świetny przewodnik dla tych wszystkich, którzy interesują się kulturą, historią, architekturą i śladami wielkiej przeszłości, jaka była udziałem tego skrawka Polski.

Autorzy w znakomitym eseju opisują ponad sto ocalałych z wojennych pożóg dworów i pałaców i losy ich właścicieli ? możnych rodów magnackich i szlacheckich (Branickich, Ossolińskich, Starzeńskich czy Lutosławskich), a także losy takich rodzin jak Józefa Piłsudskiego czy... Wojciecha Jaruzelskiego.