Kazania o Krzyżu, Eucharystii i św. Franciszku - św. Wawrzyniec z Brindisi, doktor Kościoła

Święty Wawrzyniec z Brindisi (1559–1619) – kapłan, generał kapucynów, doktor Kościoła, teolog, kontrreformator, poliglota, dyplomata, żołnierz i kapelan wojsk chrześcijańskich, odnowiciel życia zakonnego, mistyk, cudotwórca oraz apostoł Włoch, Czech i Niemiec. A wreszcie kaznodzieja i polemista – autor dziesięciu tysięcy stronic pism.
Święty zapomniany, choć ogłoszony Doktorem Kościoła; odkrywany na nowo, bo święty papież Jan XXIII zapewnił: Kto pójdzie za św. Wawrzyńcem, nie zbłądzi!

Książka zawiera łacińsko-polską edycję wybranych kazań św. Wawrzyńca z Brindisi. Jest to drugi tom serii wydawniczej Patrologia Tridentina, która obejmuje pisma doktorów Kościoła XVI i XVII wieku, dotąd niepublikowane w naszym języku.

Święty Wawrzyniec z Brindisi (1559–1619) – kapłan, generał kapucynów, doktor Kościoła, teolog, kontrreformator, poliglota, dyplomata, żołnierz i kapelan wojsk chrześcijańskich, odnowiciel życia zakonnego, mistyk, cudotwórca oraz apostoł Włoch, Czech i Niemiec. A wreszcie kaznodzieja i polemista – autor dziesięciu tysięcy stronic pism. Postać świętego kapucyna popadła w ostatnich dekadach w zapomnienie, mimo że jest dzisiaj aktualna jak nigdy dotąd. Wskazywał na to św. Jan XXIII, nadając mu tytuł doktora Kościoła. Sytuacja katolicyzmu rzymskiego kilka dekad po Soborze Watykańskim II zdaje się przedstawiać jeszcze gorzej niż w okresie potrydenckim, kiedy to apostołował Wawrzyniec. Kto jednak pójdzie za Doktorem Apostolskim – jak zapewniał święty papież – nie zbłądzi!

Książka ta, zawierająca łacińsko-polską edycję wybranych kazań pokutnych św. Wawrzyńca z Brindisi, rozpoczyna serię wydawniczą Patrologia Tridentina, która obejmuje pisma doktorów Kościoła XVI i XVII wieku, dotąd niepublikowane w naszym języku.

Jedno z najwybitniejszych dzieł literatury ascetycznej. 600 wydań na całym świecie! Św. Franciszek Salezy nosił Walkę duchową zawsze w kieszeni i codziennie czytał po kilka stron, a raz w miesiącu - całość. Zalecał innym, by czynili to samo!

Wawrzyniec z Brindisi – kapłan, kapucyn, teolog, dyplomata, doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego. Był kaznodzieją oraz pionierem młodych prowincji kapucyńskich północnych Włoch, Szwajcarii, Tyrolu i Bawarii oraz prowincji austriacko-czeskiej. W przededniu wojny trzydziestoletniej (1618-1648) podejmował się ważnych politycznych misji – mediatora na rzecz pokoju. Książka opisuje wydarzenia wcześniejsze – z około 1600 roku. Przedstawiona została w niej historia życia człowieka, który w znaczący sposób połączył mistykę z polityką, dzięki czemu jest wzorem, aż po dzisiejsze czasy. Papież Jan XXIII w 1959 roku wyniósł go do godności doktora Kościoła.

Wybór katolickich modlitw i rozważań dotyczących Godziny Świętej, zebrany z tradycyjnych modlitewników i książek z XIX i pierwszej połowy XX w. Książka bogato ilustrowana pobożnymi ilustracjami z dawnych modlitewników.

Prezentujemy Państwu zbiór świadectw na temat tradycyjnej Mszy Świętej potocznie zwanej „trydencką”. To publikacja wyjątkowa, nie tylko dzięki statusowi samych autorów, ale także jej bezprecedensowości na polskim rynku wydawniczym.

W książce Boża Miłość się stała Ciałem Jego Eminencja kardynał Raymond Leo Burke głosi piękno i moc Najświętszej Eucharystii w świetle głębokiego nauczania św. Jana Pawła II oraz papieża seniora Benedykta XVI. W sposób niezwykle klarowny i zrozumiały autor prowadzi czytelnika przez nauczanie Kościoła o Najświętszej Eucharystii i jej miejscu w życiu każdego ucznia Jezusa Chrystusa. Ten duchowy traktat o głównej tajemnicy naszej wiary łączy w sobie bogatą teologię Kościoła z praktyką życia duchowego. Cechująca kardynała Burke’a zdolność docierania do wiernych za pomocą prostego, lecz inspirującego języka niewątpliwie rozbudzi miłość do Eucharystii w sercach wszystkich czytelników.

Przeor z Fonte Avellana jest autorem 180 listów, wiele z nich to obszerne traktaty teologiczne, moralizatorskie.

Mimo ogromnego wpływu, jaki eremita wywarł na sobie współczesnych oraz potomnych (Dantego, Petrarkę i Boccaccia), pozostaje on wciąż najmniej znanym Doktorem Kościoła.