Droga krzyżowa Naszego Pana Jezusa Chrystusa - Piet Penning de Vries SJ

Rozważania Dróg Krzyżowych ks. Aleksandra Woźnego charakteryzuje brak płytkiej uczuciowości. Spełniają one wiernie to, o co prosił Chrystus płaczące niewiasty: Nie płaczcie nade Mną, ale nad sobą (Ewangelia św. Łukasza 23, 28). Są to myśli pełne realizmu, konkretu i – żarliwej miłości.

Niech to opracowanie – wszystkim, którzy wezmą je do ręki – pomoże dobrze odprawiać Drogę Krzyżową, a przez to osiągnąć jej owoce: miłość Boga i bliźniego, własne i innych nawrócenie, moc i mądrość płynącą z Krzyża Chrystusa.

„Wkrótce zapadnie kurtyna nad straszliwym i nieprzemijającym dramatem Twojej Odkupieńczej Miłości. A gdy słyszę Twe słowa: „Weź swój krzyż codzienny i naśladuj Mnie”, drżę z obawy, aby jego ciężar nie okazał się zbyt wielki, a jego wstyd zbyt gorzki. Gdybym tylko mógł zrozumieć, że Twoje przykazanie, aby podążać za Tobą na Kalwarię, nie było po prostu żelaznym prawem okrutnego losu, ale warunkiem szczęścia wiecznego, być może wybrałbym się w tę drogę, lecz boję się, drogi Jezu, że – aby mieć Ciebie – muszę porzucić wszystko inne”.

– Abp Fulton J.Sheen ze Wstępu

Bardzo trudno mówić o cierpieniu zwłaszcza do ludzi, którzy cierpią. Tylko ten jest wiarygodny w nauczaniu o cierpieniu, kto sam wiele cierpiał i zwycięsko przeszedł przez próbę cierpienia. Takim człowiekiem, kapłanem jest sługa Boży ks. Aleksander Woźny. 
Warto przywołać najpierw dwie myśli o cierpieniu, szczególnie charakterystyczne dla jego duchowości. Pierwsza to rozważanie IV stacji drogi krzyżowej „Dar trudnego życia”: Syn Boży mógł sprawić, żeby Maryja dowiedziała się o Jego Męce i śmierci dopiero po zmartwychwstaniu. 

Współczesna Holandia to jeden z najbardziej oddalonych od Chrystusa krajów Europy, choć przez wieki tamtejszy Kościół rozwijał się prężnie, dzieląc się wiarą z innymi narodami. Wszystko zmieniło się w latach sześćdziesiątych. To wtedy Holandia zapomniała o Bogu. Czy jest możliwe, aby w państwie, w którym dozwolona jest eutanazja, zalegalizowane są narkotyki, gdzie promuje się skrajnie indywidualistyczną kulturę, a każdego dnia zamykanych jest kilka kościołów, mogła odnowić się żywa wiara?

Niekochana Miłość to połączenie fragmentów dziennika s. Józefy Menéndez, w którym Chrystus opowiada o swojej męce z rozważaniami Drogi Krzyżowej, podyktowanymi jej przez Zbawiciela.
Ta duchowa lektura pomaga towarzyszyć cierpieniu Jezusa, odmalowanemu Jego własnymi słowami. Przemierzając tę drogę, odkrywamy odmienny od tradycyjnego, zaskakująco ludzki wizerunek Boga, który przeżywa smutek, samotność i tęsknotę za człowiekiem. Dlatego bardziej od ran, dotyka Go ból odrzucenia Jego Miłości, ponieważ ponad wszystko chce, aby poznano Miłosierdzie Jego Serca. Żaden ludzki umysł, żadna książka nie jest w stanie zgłębić tajemnicy Odkupienia. Ale, być może, dzięki tej lekturze ktoś odkryje miłość, miłosierdzie i przebaczenie Boga.

Nabożeństwo Drogi Krzyżowej zawsze inspirowało wiernych do głębokiego zamyślenia nad męką i śmiercią naszego Zbawiciela. Zawarte w tej książce rozważania są owocem takiej właśnie modlitwy: skupionej wokół Chrystusa podążającego na Golgotę, często bardzo osobistej, przeżywanej w duchu ewangelicznego niesienia własnego krzyża za Mistrzem.